الکترودها یکی از مهم ترین عوامل در فرآیند جوشکاری مقاومتی هستند. این مواد که عمدتاً آلیاژهای مسی می باشند اغلب مورد استفاده غلط قرار می گیرند. مواد الکترود، شکل، اندازه، مشخصات نوک و خنک کننده از پارامترهای مهم در انتخاب الکترود می باشند. مواد الکترود توسط استاندارد ISO 5182 پوشش داده شده است. طبق این استاندارد الکترود های جوش مقاومتی به سه دسته تقسیم می شوند:

مواد مورد استفاده در الکترودهای جوش مقاومتی عمدتاً آلیاژهای مس با درصد کمی از عنصر آلیاژی برای بهبود سختی و در عین حال حفظ رسانایی خوب هستند.

رایج ترین مواد کلاس 2 (مانند مس/کروم یا مس/کروم/زیرکونیوم) هستند و به طور کلی برای فولادهای کم کربن و استحکام بالا استفاده می شوند. آلیاژهای رسانایی بالاتر، مانند مس/زیرکونیوم و مس تقویت شده با ذرات، مزایایی را هنگام جوشکاری فولادهای روکش دار نشان می دهند، زیرا به دلیل مقاومت تماسی کم، گرمای سطح کمتری را ارائه می دهند.

هنگام جوشکاری ورق های سخت تر، مانند فولادهای ضد زنگ، نیروهای الکترود بسیار بالاتری اما جریان جوشکاری کمتری لازم است. این مواد با الکترودهای سخت تر کلاس 3 مانند مس/نیکل/سیلیکون بهتر جوش داده می شوند. این آلیاژ جایگزین آلیاژ برتر مس/کبالت/بریلیوم به دلیل خطر بالقوه بریلیم است (عمدتاً به عنوان گرد و غبار حاصل از عملیات ماشینکاری یا سنگ زنی).

مواد الکترود نسوز مانند تنگستن/مس، تنگستن یا مولیبدن برای کاربردهایی مانند اینسرت جوشکاری پروجکشن استفاده می‌شوند، جایی که سطح تماس الکترود حداقل سه برابر اندازه جوش است. این مواد نسبت به الکترودهای کلاس 2 سختی بالاتر اما رسانایی کمتری دارند. آنها برای جوشکاری نقطه ای نامناسب هستند زیرا از گرمای موضعی در نوک تیپ رنج می برند که می تواند منجر به ترک خوردن الکترود شود. اتصال فلزات با رسانایی بالا مانند سیم مسی یا فویل یک استثنا است، چرا که در آن گرما عمدتاً در نوک الکترود نسوز تولید می شود و به موادی که قرار است به یکدیگر متصل شوند هدایت می شود.

منبع:

https://www.twi-global.com/technical-knowledge/faqs/faq-what-electrode-material-should-i-use-for-resistance-spot-welding#:~:text=Refractory%20electrode%20materials%2C%20such%20as,three%20times%20the%20weld%20size.

ISO 5182: Resistance welding — Materials for electrodes and ancillary equipment

شکل از: