سرامیک یکی از قدیمی ترین صنایع روی زمین می باشند. هنگامی که بشر متوجه شد که با مخلوط کردن خاک رس با آب و شکل دادن آن و در نهایت پختن آن می تواند اشیاء بسازد، این دانش متولد شد. از 24000 سال پیش از میلاد مسیح مجسمه هایی از انسان و حیوانات از رس و دیگر مواد ساخته شده و سپس در کوره هایی که در زمین حفر شده بودند پخته شدند.

حدوداً 10000 سال بعد با تأسیس جوامع یکجا نشین کاشی در بین النهرین و هند ساخته شد. اولین استفاده از ظروف سفالگری برای نگهداری آب و غذا به سال های 9000 تا 10000 قبل از میلاد مسیح باز می گردد. آجر های سفالی نیز در همین سالها ساخته شدند.

اعتقاد بر این است که شیشه در 8000 سال پیش از میلاد مسیح در مصر ، هنگامی که گرمای بیش از حد کوره باعث ایجاد یک لعاب رنگی روی سفال شد، ساخته شد. متخصصین تخمین می زنند که تا سال 1500 پیش از میلاد شیشه ها به صورت مستقل از سرامیک ها و به عنوان یک شیء مستقل شکل نگرفتند.

سال ها بعد در قرون وسطا، هنگامی که صنایع فلزی در ابتدای راه خود بودند، کوره ها برای ذوب فلزات از مواد طبیعی ساخته می شدند. هنگامی که در قرن 16 ام مواد مصنوعی با مقاومت بهتر به دمای بالا- که دیرگداز نامیده می شوند- شاخته شد، انقلاب صنعتی به وقوع پیوست. این مواد شرایط مورد نیاز برای ذوب فلزات و شیشه ها و ساخت کک، سیمان، مواد شیمیایی و سرامیک ها را فراهم کرد.

رشد بزرگ بعدی در نیمه دوم قرن 19 ام به وقوع پیوست، هنگامی که مواد سرامیکی برای عایق الکتریکی استفاده گردیدند. همینطور که سایر ابداعات بشر- شامل اتومبیل ها، رادیو ها، تلویزیون ها، کامپیوتر ها- پا به عرصه می گذاشتند، نیاز به سرامیک و شیشه، به یک واقعیت تبدیل شد. در جدول زمانی زیر این موضوع مشاهده می شود.